ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ
Ο Σπύρος Γεωργίου γεννήθηκε το 1958 στην Αθήνα. Αγνώστου πατρός και με μητέρα η οποία είχε νοητική υστέρηση. Βάσει του ιστορικού του, βαπτίστηκε από κάποια μέλη της κοινωνικής υπηρεσίας του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής. Στα 13 του έτη εισήχθη, πιθανότατα μαζί με τη μητέρα του, στο Ψυχιατρείο της Λέρου όπου παρέμεινε για έναν χρόνο. Πέρασε μια ζωή σε ιδρύματα. Πρώτα στο Νταού Πεντέλης, όπου διαγνώστηκε με παιδική ψύχωση, μετά ξανά στο ΨΝΑ. Ώσπου το 2005 μεταφέρθηκε στο οικοτροφείο «Γαλήνη Β΄» στο Ζευγολατιό Κορινθίας. Εκεί θα τον βοηθούσαν να αποτινάξει τα σημάδια του ασύλου.
«Όταν ήρθε σε εμάς δεν μπορούσε να συντηρηθεί. Είχε συχνές εξάρσεις. Δεν μπορούσε να πιάσει το κουτάλι για να φάει, δεν μπορούσε να κάτσει», θυμάται η Σοφία Τσεσμετζή, υπάλληλος της δομής που επί πέντε χρόνια ήταν το πρόσωπο αναφοράς για τον κ. Σπύρο, δηλαδή παρατηρούσε την εξέλιξή του.
Αυτή η έλλειψη κοινωνικών δεξιοτήτων που είχε τότε ο κ. Σπύρος παρατηρείται σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό στους ψυχικά ασθενείς που επί χρόνια παρέμεναν κλεισμένοι σε ιδρύματα. Ειδικά όσοι στάλθηκαν τις δεκαετίες του ’60-’70-’80 στη Λέρο ήταν απομονωμένοι από την κοινωνία, με ελάχιστα εξωτερικά ερεθίσματα και καταδικασμένοι στην απραξία. Σα να τους έριχναν σε μια αποθήκη.
Στο Ζευγολατιό Κορινθίας η βελτίωση του κ. Σπύρου, ο οποίος έχει νοητική υστέρηση, ήταν αργή αλλά σταθερή. «Θέλει το χάδι, το άγγιγμα. Όχι με απότομο τρόπο, αλλά το επιδιώκει», λέει η ψυχολόγος στο οικοτροφείο «Γαλήνη Β΄», Εμμανουέλα Βιντιάδη.
Η συγκεκριμένη δομή της μη κερδοσκοπικής εταιρείας «Προμηθέας» στεγάζεται σε μια έκταση 17 στρεμμάτων, φιλοξενεί 15 επωφελούμενους και έχει 30 άτομα προσωπικό. Διαθέτει, μεταξύ άλλων, εργαστήρια παραγωγής σαπουνιού και κομπολογιού, οικόσιτα ζώα και κτήμα με εποχικές καλλιέργειες.
«Συμμετέχουν σε όλες τις αγροτικές εργασίες, από το πότισμα και το σκάλισμα μέχρι τη συγκομιδή με την παρουσία του προσωπικού», λέει ο Κώστας Μουστακούνης, επιστημονικά υπεύθυνος του οικοτροφείου. Εξηγεί ότι αυτό το πρόγραμμα αποκαλείται φάρμα φροντίδας και η έμπνευση ήρθε από παρόμοια εγχειρήματα στην Αγγλία.
Την ημέρα που τον επισκεπτόμαστε ο κ. Σπύρος μαζεύει φρέσκα αυγά από το κοτέτσι, ταΐζει τη Δάφνη, την αγελάδα της δομής, και χαϊδεύει τα δύο άλογα τον Ντόμινο και τον Πίντο.
Στη «Γαλήνη Β΄» εφαρμόζουν ένα πρωτοποριακό πρόγραμμα ιπποθεραπείας. Διαθέτουν και προσομοιωτή ιππασίας που ξεκινά από το αργό περπάτημα και φτάνει μέχρι τον καλπασμό για να εξοικειωθούν οι επωφελούμενοι προτού ανέβουν στα άλογα. Έχουν και δύο άμαξες με τις οποίες πηγαίνουν βόλτες στο χωριό. Παρέδωσαν μια νύφη στην εκκλησία με μία από αυτές και έχουν και άλλες παρόμοιες προτάσεις από ντόπιους. Δέχονται τακτικά και επισκέψεις από σχολεία για να αποστιγματιστεί η ψυχική νόσος.
Μέχρι σήμερα τουλάχιστον επτά επωφελούμενοι του συγκεκριμένου οικοτροφείου μπόρεσαν να επανέλθουν στην κοινότητα και να ζουν αυτόνομα. Άλλα τέσσερα άτομα μένουν σε προστατευόμενο διαμέρισμα στο Ζευγολατιό υπό την καθημερινή εποπτεία ψυχολόγου και νοσηλεύτριας.
Με ενέργειες της κοινωνικής υπηρεσίας του οικοτροφείου ο κ. Σπύρος γράφτηκε ξανά στα δημοτολόγια του δήμου Αθηναίων, εκδόθηκε πιστοποιητικό γέννησης και απέκτησε για πρώτη φορά αστυνομική ταυτότητα τον Απρίλιο του 2015. Από την πρώτη του νοσηλεία στη Λέρο μέχρι και σήμερα, σύμφωνα με το κοινωνικό ιστορικό του, δεν είχε κάποια τηλεφωνική επικοινωνία ή επίσκεψη από συγγενικό του πρόσωπο, ούτε έχει αναζητήσει ο ίδιος κάποιον.
Πηγή : kathimerini.gr
